Wojsławicka masakra kosą łańcuchową

Na kolejny tom przygód Jakuba Wędrowycza, Andrzej Pilipiuk, kazał nam – czytelnikom, trochę poczekać. Tym razem bimbrownik i egzorcysta będzie robił „Wojsławicką masakrę kosą łańcuchową”.

Nie da się ukryć, że książki o Wędrowyczu nie każdemu przypadną do gustu. Humor w nich jest bardzo specyficzny i trzeba go traktować bardziej niż z przymrużeniem oka. Dobrze też jest je, według mnie, sobie dawkować i może trzy lata przerwy to wcale nie był zły pomysł. Brawa dla autora za odniesienia do rzeczywistych wydarzeń i sprytne wplecenie je w życie Wędrowycza. „Wojsławicka masakra kosą łańcuchową” jest pełna absurdu, groteski, folkloru i ironii. Chociaż, jakby się zastanowić, to czasem nasze życie też takie jest. Jednak u Jakuba Wędrowycza samogon goni egzorcyzmy, a jego goni zmutowany pająk z Czarnobyla. Podziwiam Andrzeja Pilipiuka za pomysły i wyobraźnię. Jedyny w swoim rodzaju świat, który stworzył jest nie do podrobienia. Jego ducha idealnie oddają ilustracje przygotowane przez Andrzeja Łaskiego, dzięki któremu Wędrowycz zyskał swój niepowtarzalny wizerunek. Inaczej go sobie nie wyobrażam.

„Wojsławicką masakrę kosą łańcuchową” polecam zagorzałym fanom przygód Jakuba Wędrowycza, a jeżeli ktoś go nie zna to zachęcam do spotkania.

Irmina, księgarka, Toruń CH Plaza

Przyjemnie się czyta jak wszystkie, czy jest coś nowego wartego zapamiętania, raczej nie ale kurka to jest już tyle tomów sami wymyślcie coś nowego. Kilka rzeczy się powtarza l kilka nie zgadza ale wendrowyczu to sklerotyk więc nie ma co się dziwić

Bimbrem i kosą łańcuchowa na pochybę Bardakom.



Naczelny polski grafoman powraca ze swoją największą gwiazdą czyli oczywiście z Jakubem Wędrowyczem. Na dalsze przygody najlepszego wiejskiego egzorcysty Andrzej Pilipiuk kazał nam czekać trzy lata. Co tym razem wysmażył? Kolejne niesamowite przygody pełne dobrze skrojonych dialogów, barwnych i przerysowanych postaci, makabrycznego i trochę groteskowego humoru. To wszystko zmiksowane ze społeczną satyrą. Pilipiuk pokazuje absurdy naszej rzeczywistości. Na łamach zbioru opowiadań Jakub będzie walczył z demonami, kosmitami czy Bardakami. Na moja szczególną pochwałę zasługuje umieszczenie akcji jednego z opowiadań w Zamościu. Zawsze miło się czyta o lokalnych aspektach. Pilipiuk jak zawsze nie zawiódł także stylem, bardzo plastycznym, trochę potocznym, w sam raz pasującym do takich opowieści.

Podsumowując „Wojsławicka masakra kosą łańcuchową” to pozycja obowiązkowa dla fanów serii i wydawnictwa Fabryki Słów. Co prawda nie jest to już tak ostra jazda jak za pierwszych zbiorów, ale poziom został utrzymany. Pilipiuk, na szczęście, po dość słabej „Truciźnie” odbił się i dał nam kolejne wspaniałe przygody o Jakubie. Polecam gorąco!



Artur, Księgarz, Zamość Galeria Twierdza

"Wojsławicka masakra kosą łańcuchową" Andrzeja Pilipiuka to już 11 tom przygód tej specyficznej, niezaprzeczalnie oryginalnej oraz pozbawionej wszelakich przymiotów postaci literackiej, którą jest Jakub Wędrowycz. Ten antypatyczny osobnik pochodzący z lubelskiej wsi Wojsławce pod każdym względem wymyka się definicji bohatera przedstawianego w literaturze oraz filmie. "Polska odpowiedź na Conana Barbarzyńcę"? Bardzo subtelne określenie. Czytelnicy, którzy poznali Jakuba Wędrowycza wiedzą, co ma na myśli, a Ci z państwa, którzy po raz pierwszy zetkniecie się z tą charakterystyczną postacią, przygotujcie się na niespodziankę okraszoną specyficznym, czarnym humorem Andrzeja Pilipiuka.

Jak "Wojsławicka masakra kosą łańcuchową" wypada na tle poprzednich 10 tomów? Nie jest to powiew świeżości i zaskoczenia, ale to nie znaczy, że książka fanom serii się nie spodoba. Jakub Wędrowycz wraz z poczciwym przyjacielem Semenem Korczaszko jak zwykle kombinują, próbując przetrwać w nowej rzeczywistości.

Książki Pilipiuka i serię z Jakubem Wędrowyczem trzeba lubić. Jeśli ktoś nie trawi specyficznego świata wykreowanego przez Andrzeja Pilipiuka, sporej dawki absurdu, rubasznego humoru, grafomanii to książka ta może go zmęczyć, urazić, wywołać niesmak. Jest to mimo wszystko ciekawe doświadczenie. Może o to chodzi w literaturze?



Magda, księgarka, Inowrocław Galeria Solna

Coraz nowsze książki Grafomana są cieniem dawnego Pilipiuka. Nowy Wędrowycz już nie zachwyca, nie wzbudza emocji, jest po prostu inny. Szkoda.